eens
eens
mijn gedachten
gaan niet meer
naar de liefde
van weleer
de herinneringen
-het waren er vele-
verwonden mij
en doen zeer
je leerde van mij
en ik van jou
en toch laat je mij staan
rillend van de kou
het was meer dan liefde
zo puur en echt
loslaten blijft
een innerlijk gevecht
mijn gedachten
gaan niet meer
naar de liefde
van weleer
de herinneringen
-het waren er vele-
verwonden mij
en doen zeer
je leerde van mij
en ik van jou
en toch laat je mij staan
rillend van de kou
het was meer dan liefde
zo puur en echt
loslaten blijft
een innerlijk gevecht
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, maart 28, 2015 13:23 |
| Dan kan liefde zoveel pijn doen. Sterkte en liefs Je hebt er mooi over gedicht. x |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 28, 2015 13:18 |
| Liefde kent meerdere gezichten Lia, zoals warmte maar ook pijn. Lieve knuff van mij Anneke |
|
| verhavert: | Zaterdag, maart 28, 2015 12:10 |
| voel je pijn knufke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 28, 2015 12:04 |
| ja doet pijn ongelofelijke pijn sterkte mooi verwoord |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 28, 2015 10:10 |
| een thema dat je pijn doet omdat je zoveel kennelijk moesst los laten. Sterkte. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||