het niet samen weten
omdat zij weet
het niet samen weten
door traagheid
zijner gedachten
haar warme hand
op zijn hart niet langer
als vervoering aanvoelt
lente licht
met vergrijzende twijfel
ingesneeuwd raken
met de pijnlijke vraag of dit
werkelijk alles is
wat leven hen
heeft meegegeven
het niet samen weten
door traagheid
zijner gedachten
haar warme hand
op zijn hart niet langer
als vervoering aanvoelt
lente licht
met vergrijzende twijfel
ingesneeuwd raken
met de pijnlijke vraag of dit
werkelijk alles is
wat leven hen
heeft meegegeven
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, maart 31, 2015 14:37 |
| het leven heeft mooie kanten mooi gedicht | |
| Cor van Vliet: | Maandag, maart 30, 2015 19:14 |
| het leven bied meer dan we zien en voelen denk ik wel eens Lieveke | |
| Lia van der Fluit: | Maandag, maart 30, 2015 18:43 |
| verlies is nooit fijn.... Lia x |
|
| september: | Maandag, maart 30, 2015 16:00 |
| Mooi mooi Het raakt aan gevoel dit schrijven. Liefs |
|
| karinvangelder: | Maandag, maart 30, 2015 11:32 |
| hopelijk verschijnt er straks 'groen licht 'Martine liefs x Karin |
|
| teun hoek: | Maandag, maart 30, 2015 11:23 |
| verstild leed rond niet meer kunnen denk. Teder gebracht.] h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 30, 2015 11:04 |
| ...en ik word stil bij het lezen van dit mooie serene gedicht Tine. Alle liefs. Anneke |
|
| verhavert: | Maandag, maart 30, 2015 10:51 |
| foutje ingeslopen 'beiden als vergrijzende twijfel' | |
