Op een blad getekend elk seizoen
letters gevangen in woorden
beluisterd als neo-liberaal klassiek nummer
wanend in vrije vreemde warme oorden

binnen en buiten, voel en zie
de seizoenen onder een noemer
als interne epidemie

geen constante
maar een wereld van verschil
dag in dag uit vrijheid en ongelijkheid
raakt het hoofd verward

geen controle
maar gevolgd moet worden
een ongelijkmatig kloppend hart

om te ontwrichten van buiten naar binnen
een onevenwichtig bestaan
wat kan je beginnen
wat doe je eraan

Als er tijdens een seizoen
zowel wordt geleden als genoten
aan de ene kant overspoeld door regen
de andere kant door de zon overgoten

Als minuscuul onderdeel van
heb ik geen invloed op het weer
verdomme wat kan ik eraan doen
moet ik me maar gaan schikken naar het seizoen