Een leven zonder haar is geen leven in totaal,
dagen zot lang afgelegen, een leeg blad in mijn verhaal.
Moeste weten wa ik voel, ik draag lasten ongevraagt.
Ge zout nog lang zoveel nie babbelen moeste voelen wa ik draag.
T'leven hier is fucking mooi, zonder haar alles vervaagt.
Kvoel mij zodanig opgesloten dak mij fucking raar gedraag.
T'liefst vanal zouk hier ontsnappen, vluchten naar de evenaar
ma wa moek daar dan lopen doen mee mijn gedachten hier bij haar.

Toekomst lacht ons toe, maar het leven hier is hard.
Kwil mee haar zo graag gaan vluchten naar een ander land verdacht?
Nee gast das normaal, wa hatte nu toch zelf gedacht.
Ze is de liefde van mijn leven, geeft mij ongelooflijk kracht.

M'n teksten komen harden dan de stenen van de straat.
Ze geeft me ongelooflijk passie moet keer lezen wat er staat.
Zij geeft me meer dan alleen leven, z'is mijn reden voor bestaan.
Zodanig angst om hard te falen, dak soms op me bek wil slaan.

Zij is alles waknog wil, zij is alles waknog voel.
Zij is de reden da ik leef en de dingen goe bedoel.
Zij is de hemel hier op aarde, zij is alles wade bloeit.
Zijs de lucht en zonnestralen, zij is de reden da ik groei. x2