Ik vraag het je niet
Die momenten dat we samen zijn
ik tel wel haast mijn ademhaling tot dan,
soms denk ik dat ik het beter had ingehouden
maar leven in een dood zonder jou kan ik niet..
Je armen telkens stevig om me heen
-het lijkt echt alsof je me echt voelt
Het enige dat ik hoor is je ademhaling, je hartslag.
Ik besta alleen voor jou.
Soms doet zelfs het zien me pijn
en ben ik bang dat ik niet eens voel dat ik val
tot wanneer scherven zich rond om mij ontvouwen
een lijdensplek die niemand, nee, niemand ziet
Soms zwijg ik bij je, andere keren praat ik veel
hoe dan ook, altijd lijk je te weten wat ik bedoel
En nog altijd zou ik sterven om te weten of je van me houdt of hebt gehouden
..Maar ik vraag het je niet.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, april 08, 2015 19:18 |
| Mooi mooi Louise Liefs |
|
| .claudia.: | Dinsdag, april 07, 2015 21:59 |
| Mooi geschreven! | |
| Roselynn: | Dinsdag, april 07, 2015 21:34 |
| Geweldige laatste strofe... raakt.....! |
|
| Henk Dekkers: | Dinsdag, april 07, 2015 21:19 |
| Mooi hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2015 | ||
| Thema's: | ||