lente
het springt tegen me op
dit elk jaarlijks gebeuren
lenterige lammetjes
wat bloemen in de wei
wanneer hemel en 't weer
de nodige moeite doen
nieuw leven ontstaat
als swingende blues
net als 't ontwaken
van kleurenpracht
ruist de zee
samen met alle klankruimtes
waarin wij onze hoop stallen
't schakerende groen en
waaierende bladeren
en verder al datgene nog
wat in mezelf steeds klinkt
in mij beweegt en is
in 't woord
en ook in het beleven
sunset 11-04-2015
Reacties op dit gedicht
