De zoveelste dag
Dag 'weet ik hoeveel' van mijn leven
-ik kan wel moeite doen het uit te rekenen
maar daar word ik alleen maar moe van
en echt blij kan ik er ook niet om zijn
En dan na te gaan hoe lang ik misschien nog wel moet
terwijl er níets klopt van wie en wat dan ook
ik wil niet weten, ik wil niet zijn
vluchten is alles wat ik wil
Rennen hard op weg naar nergens
mezelf verliezen in het niets
niemand die me terug zal vinden
veilig wanneer niemand van me weet
De zoveelste dag dat ik al besta
waarom moest het toch zo zijn
ik wilde dat de ze mij vergaten
en ik stiekem kon wegglippen,
zoals ik van plan was
Was het maar eeuwig donker
- maar dat zal het niet zijn
regende het maar
..maar dat doet het niet
Wist ik verdomme maar waar naartoe te vluchten
want de angst grijpt me voortdurend naar de keel
Ik vraag niet om hulp want niemand zal me begrijpen
niemand is te vertrouwen ook, bovendien
Toe, geef me één ding waarnaar ik verlang
dat ik zal koesteren en voelen als 'van mij'
een iemand die ik kan vertrouwen
en mijn angst een heel klein beetje stilt
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, april 12, 2015 22:12 |
| Het is heel mooi en met veel gevoel geschreven Als je wanhoop kent ligt hopelijk ook hoop dichtbij Al is vertrouwen soms moeilijk hoop ik dat er iemand is of anderen die jou zullen zien Liefs |
|
| Fedde Nicolai: | Zondag, april 12, 2015 20:04 |
| Iemand die je echt kan vertrouwen is God. Vertrouw dus maar op Hem |
|
| verhavert: | Zondag, april 12, 2015 17:44 |
| ja een wanhoopskreet sterkte |
|
| teun hoek: | Zondag, april 12, 2015 16:51 |
| een wanhoopskreet van ver onbereikbaar. Alleen God laat zich vinden. Sterkte in hoop. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2015 | ||
| Thema's: | ||