In een zee van dood
in een zee van dood
ik hoorde
woorden verdrinken
in stemmen die zongen
over wanhoop en pijn
het lied van de zwemmers
met stilte als repeterend refrein
de barstende lippen
van droogte en kou
memoreerden hun vlucht
voor angst en barbaar
in een regen van kogels
als minachtend gebaar
zij hebben vrijheid
voor even gezien
het benedendek kraakte
maakte snel water
tot de laatste noot stierf
in een zee van dood
wil melker
21/04/2015
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, april 21, 2015 14:10 |
| Zeer sterk gedicht Wil Heel aangrijpend en het raakt in de woorden in het gevoel van onmacht aan de verschrikking ervan. |
|
| M-Rose: | Dinsdag, april 21, 2015 12:04 |
| deze tekst is schitterend je laat voelen wat verborgen ligt je schrijft bezieling in het vinden van elke emotie de kiemcellen in alle breekbaarheid vh leven en daarna |
|
| ela: | Dinsdag, april 21, 2015 09:18 |
| Knap, knap, knap kort en juist geschreven. Als het licht uitgaat zijn wij allemaal blind. als de rook optrekt is er voor hen geen Sint. ela |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 21, 2015 09:00 |
| Met hoog kippenvel lees ik dit gedicht Wil, het barbarisme viert hoogtij in de oorlogsgebieden, maken misbruik van vluchtelingen en in gedachten hoor ik hulpgeroep en als mens schaam ik me dood niets te kunnen doen. Diep rakend werk ! Zonnige groeten. Anneke |
|
| kimmytje: | Dinsdag, april 21, 2015 08:45 |
| rakend en aangrijpend Wil, Prachtig verwoord Liefs Kimmy |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, april 21, 2015 07:38 |
| Sluit ik mij helemaal bij aan. Zeer knap gedaan. | |
| Artifex: | Dinsdag, april 21, 2015 07:06 |
| Heel knap neergezet... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2015 | ||
| Thema's: | ||