Pluriforme kerk
Soms klinkt het vroom en heel spontaan
hier moeten de neuzen één kant op staan
waar komt die domheid toch vandaan
ik denk dan hoe zou dat gaan
want dan kijk je niemand meer aan
de kerk mag zijn als één boeket maar
iedereen is in eigen kleur vrij
met veelkleurige harmonie geuren en fleuren wij
ik de brandnetel hoort er ook bij
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, april 25, 2015 17:37 |
| in dit lentelicht het 'boeket' kan laten zien hoe wij 't variëren leren van het 'lichaam', met name wanneer dat zomaar zomers graag een beetje blozend ja paradijselijk verpozend gaat. hans |
|
| teun hoek: | Zaterdag, april 25, 2015 10:01 |
| dat het boeket dat wij zo beminnen fris mag blijven cor. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2015 | ||
| Thema's: | ||