Je naam ontbloot
Geef mij je naam
en je verliest je anonimiteit.
Je toont mij je naakte gezicht
en ik betast het,
met beide handen,
je neus,
je kin,
je lippen.
Ik wieg je in mijn armen
en tel zacht de rimpels
van jouw ervaringen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, oktober 06, 2019 23:08 |
| Prachtig Charles. | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, april 28, 2015 00:50 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Charles Janssens | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2015 | ||
| Thema's: | ||