Eeuwig leven
Ik zie hen gaan
door de schemering der tijden,
de kinderen van het licht,
dragers van het magisch woord,
het mystieke vuur…
Voorbij de tekenen
van vergane jeugd
bloeit de gouden lotus
van onvergankelijk leven...
Lichamen verwelken
maar onder de mantel
van ijs en sneeuw
dromen zaden
van een nieuwe lente,
van het avontuur
van bewustzijn
en vreugde ...
door de schemering der tijden,
de kinderen van het licht,
dragers van het magisch woord,
het mystieke vuur…
Voorbij de tekenen
van vergane jeugd
bloeit de gouden lotus
van onvergankelijk leven...
Lichamen verwelken
maar onder de mantel
van ijs en sneeuw
dromen zaden
van een nieuwe lente,
van het avontuur
van bewustzijn
en vreugde ...
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, april 29, 2015 09:10 |
| Wonderlijk hoe de natuur zichzelf steeds vernieuwd. Graag gelezen, Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 28, 2015 09:06 |
| kringloop van de natuur. mooi. th |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 28, 2015 08:48 |
| Het nieuwe leven barst met vreugde uit de grond, elke lente weer een boeiend en bloeiend avontuur. Heel mooi gedicht en fijn om te lezen troebadoer. Zonnige groet Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2015 | ||
| Thema's: | ||