nieuwe wegen zwijgen
doorheen de dag werpen zich bomen
op dezelfde stroom paddel ik
de andere oevers opzuigend als moedermelk
doorheen droefheid en ontdek nieuwe wegen
die echter nog altijd zwijgen
ondanks het verlangende zijn vanaf de navelstreng
geef ik mij morgen over aan het gewemel
van gras in de weiden, flirt met mijn verdwijnen
en met de kleur van glinsterende dauw
zij leiden stappen door 't ruggenmerg
van dromen; eentje vloog in het bereik
van mijn aanwezige liefde
sunset 28-04-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, april 28, 2015 21:31 |
Nayeli, Quicksilver en Janny Scheybeler de Jonge, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet verder van een heel rustige dinsdagavond, Warme genegen groeten, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 28, 2015 20:36 |
| prachtig | |
| Quicksilver: | Dinsdag, april 28, 2015 18:34 |
| pracht powezy, graag gelezen. veel liefs, dicky |
|
| Nayeli: | Dinsdag, april 28, 2015 12:18 |
| Heerlijk lezen dit...genieten vande natuur | |
