Tijdvrees
Ik weet zijn waarde,
Ik ken zijn woorden,
Ik bemind zijn vertrouwen
Vertrouwen dat wordt gegeven
Tussen afstanden waarin de tijd
Herinneringen blijft ontnemen
En mij soms laten vergeten
Wie ik ben bij die persoon
Wie ik durf te zijn
Momenten van vertrouwen
Glippen weg in donkere holtes
Die overmanteld worden door vragen van het oude
En vernederd worden door momenten
Die een nieuwe persoon hebben gevormd
Vormend een realiteit
Waarin we elkaar wijsmaken
dat we van elkaar houden
elkaar missen,
om elkaar geven
Want dat was wat de oude zielen deelden
in de tijd dat liefde
gevoeld kon worden door beide harten.
Ik ken zijn woorden,
Ik bemind zijn vertrouwen
Vertrouwen dat wordt gegeven
Tussen afstanden waarin de tijd
Herinneringen blijft ontnemen
En mij soms laten vergeten
Wie ik ben bij die persoon
Wie ik durf te zijn
Momenten van vertrouwen
Glippen weg in donkere holtes
Die overmanteld worden door vragen van het oude
En vernederd worden door momenten
Die een nieuwe persoon hebben gevormd
Vormend een realiteit
Waarin we elkaar wijsmaken
dat we van elkaar houden
elkaar missen,
om elkaar geven
Want dat was wat de oude zielen deelden
in de tijd dat liefde
gevoeld kon worden door beide harten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: justy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2015 | ||
| Thema's: | ||