verleid me zo en zo en begeer me in het licht
vertrouw de adem van de hemel de sterren
't gras en 't zwijgen van de blinde stenen

troost al mijn pijnen tot in het onherkenbare
van littekens uit lang vergeten tijden
gooi het niet weg maar laat dit simpel blijven

verklaar mij 't leven en de liefde en alles wat
je doet in 't hongeren naar en herschep je
tot de stille hartslag van een veilige haven

vergeef het zondig denken van de woorden
die verbleken in elk schrijven en vergeld dit niet
wanneer verlangen mij steeds naar jou hunkert

verlaat mij niet met op je naakte voorhoofd
je naam geschreven in de wirwar van straten
ruw en stoffig als de schorheid van mijn stem

na al je waaroms en wat als die liggen in de rimpels
rond je ogen en je mond laat ons teder vallen
in ons zijn mij zeggen waar ik anders dit kan zoeken


sunset 30-04-2015