Rust
Ongelukkig keek je me na
De onrust van het leven
Was onlangs gevolgd door blijdschap
Maar toch in je ogen te lezen
Die spinsels zijn onze dalen
Als jij ze hebt
Heb ik ze ook
Het verlies van controle, is jouw falen
Terwijl mij enkel ironie, na floot
Maar al jouw boze dromen
Zullen gaan, op een dag
Dan heb ik ze allemaal
Weggetoverd
Dat je dan de rust weer vinden mag
Jij hebt mijn hart gevangen
Gekooid, verstikt, verleid
Naar gezamenlijke rust zal ik verlangen
Tot de laatste dag
Mij heeft bereikt.
De onrust van het leven
Was onlangs gevolgd door blijdschap
Maar toch in je ogen te lezen
Die spinsels zijn onze dalen
Als jij ze hebt
Heb ik ze ook
Het verlies van controle, is jouw falen
Terwijl mij enkel ironie, na floot
Maar al jouw boze dromen
Zullen gaan, op een dag
Dan heb ik ze allemaal
Weggetoverd
Dat je dan de rust weer vinden mag
Jij hebt mijn hart gevangen
Gekooid, verstikt, verleid
Naar gezamenlijke rust zal ik verlangen
Tot de laatste dag
Mij heeft bereikt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Maud1997 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2015 | ||
| Thema's: | ||