zo een vriend
Een jubelend hart
Sprankelende onuitgesproken woorden
Vertellen mij watervallen van geluk
Toen ik besefte een vriend te hebben
Was ik het bijna kwijt
Vergeten achteloos verlaten
Bijna bij het afval geveegd
Besef komt onverwacht terug
Sprankelende onuitgesproken woorden
Vertellen mij watervallen van geluk
Toen ik besefte een vriend te hebben
Was ik het bijna kwijt
Vergeten achteloos verlaten
Bijna bij het afval geveegd
Besef komt onverwacht terug
Reacties op dit gedicht
| wil melker: | Maandag, mei 04, 2015 17:39 |
| Karel.. het is goed af en toe even om te zien in de hectiek van het leven.. en dat wat echt de moeite waard is.. weer voorrang te geven.. anders rest een bestaan dat in vervlakking geen vriendschapsemoties laat gaan.. liefs, wil |
|
| Aquarel: | Maandag, mei 04, 2015 09:29 |
| Goed geschreven, hopelijk is het niet te laat. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacobius | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||