De monoloog met boven
de monoloog met boven
ik ben klaar met
kijken naar de lucht
heb mijn gedachten
de ruimte gegeven
maar ze vluchten
wanhopig terug
in dromen
het heelal verkend
myriaden nevels
met miljarden sterren
eeuwige schepping in
schoonheid zonder grens
de monoloog
met boven
ben ik aangegaan
het antwoord bleek
een dialoog met
mijn aards bestaan
ik ben niet gevangen
geen beperkte mens
als ik echt kijk
dan voel en ervaar ik
in alles om me heen
mijn eigen paradijs
wil melker
07/05/2015
Reacties op dit gedicht
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, mei 08, 2015 05:24 |
| prachtig...en wat is er mooier dan je eigen paradijs en nog mooier,,,als je geniet van het leven...onbevangen,,, fijne dag,, |
|
| september: | Donderdag, mei 07, 2015 12:43 |
| Een prachtig gedicht Wil van boven en beneden. De monoloog kan dialoog worden en verschuiven. Het kan ook prachtig zijn het paradijs hier en nu te ervaren. En (persoonlijke noot) op zekere momenten de ogen weer naar boven op te slaan. Bijzonder mooi schrijven. In herkenning gelezen. Liefs | |
| Aquarel: | Donderdag, mei 07, 2015 11:24 |
| Ik weet dat zoveel moois mijn aandacht eist Zoals de blik in de ogen van vriendinnen Het aardse paradijs kan ik beleven diep van binnen. Verstrooid blijf ik wachten tot mijn beleving dit alles binnen laat komen. Mijn hart zal verzachten ik blijf er van dromen. Dus blijf ik kijken tot dit paradijs mij weer met liefde zal verrijken Liefs, Aquarel |
|
| M-Rose: | Donderdag, mei 07, 2015 10:45 |
| mr daar kan je ni kameren | |
| M-Rose: | Donderdag, mei 07, 2015 10:45 |
| ja de cosmos overtreft natuurlijk alles | |
| M-Rose: | Donderdag, mei 07, 2015 10:43 |
| soms moet je aan bijzonder weinig denken omdat er meestal genoeg om je heen is om te genieten het paradijs kan ook in een hotelkamer zijn |
|
| Nayeli: | Donderdag, mei 07, 2015 09:57 |
| pracht gedicht alweer - en zo ontdek ik dat ik ook wal eens een monoloog met boven heb - het heelal dan wel. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 07, 2015 09:06 |
| Heel bijzonder Wil dit dialoog met jezelf waarin je je gedachten de ruimte geeft in jouw aardse paradijs die de ziel broodnodig heeft. Heel mooi dit. Hartelijke groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||