De schepping

Hierboven was het feest
Ingaven van de Heilige Geest
Hij zou wat laten zien
Plezier maken voor tien

Hij zou scheppen naar zijn evenbeeld
maar Hij had het Zich anders ingebeeld.
Eerst moest Hij iets hebben om op te staan
liet aarde aanrukken uit een vulkaan.

Het was veel te donker op dat stukje grond
mikte op een helder hemellichaam
deze gaf Hem licht en warmte waar Hij stond.
kreeg dorst en liet het regenen.

Maar vergat stop te zeggen
zo uitbundig was Hij van het water
Nu zijn er meer zeeën dan land
Dat kwam door de vergetelheid van zijn hand.

Honger kreeg Hij ook
Hij schiep graan en bracht het aan de kook.
Het was een sober maal zonder smaak.
Hij schiep de vis en het was raak

Hij vond dat beest best leuk
lachte zich haast een breuk
Hij schiep schepsels zoals pieren
dat noemde hij dieren.

Nog enkele honderden soorten
van het zuiden tot het noorden
Ze zwommen in zee of kropen over de grond
Hij maakte het met zijn schepping veel te bont.

Hij wilde zijn evenbeeld maken en riep luid
Daar lag hij dan een hoopje beenderen met huid.
Hij keek tevreden wat Hij had gepresteerd
Bij mijn weten was Hij niet zo geleerd

Want Hij had door het maken van de mens
Zijn innige wens
Oorlogen kunnen vermijden
Zodat ze geen bommen konden smijten.

Hij had beter moeten weten wat hij deed
Zo was er minder leed
Hij had mensen braaf moeten maken
In plaats van al die bloeddorstige snaken.

Nu moeten wij ermee leren leven
Moest ik Hem ontmoeten hij zou iets beleven.
Ik zeg het haar van zijn hoofd
Hij heeft teveel mooie dingen beloofd.


Claire Vanfleteren ©