Minstreel
Minstreel
Mijn geest is jong, een pasgeborene
In tijd en ruimte dwalend
Slechts een fractie en een verlorene
Trachtend te begrijpen maar immer falend
Het licht in het leven is zo gering
Bezwaard min gedachten al is ver mijn tijd
Toch in mij is er een minstreel die zingt
Over die momenten waarvoor mijn dankbaarheid
Mijn geest is jong, een pasgeborene
In tijd en ruimte dwalend
Slechts een fractie en een verlorene
Trachtend te begrijpen maar immer falend
Het licht in het leven is zo gering
Bezwaard min gedachten al is ver mijn tijd
Toch in mij is er een minstreel die zingt
Over die momenten waarvoor mijn dankbaarheid
Reacties op dit gedicht
| Jo Aelmans: | Donderdag, mei 23, 2002 20:11 |
| Dankbaarheid geeft kleur aan het Leven en verlicht.... ;-)) Goed geschreven! Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tkigo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||