De wonderen zijn de wereld nog niet uit
Vijfduizend te eten geven
onvoorstelbaar
zonder de bril van het wonder
staan we voor een debakel
beleven we niet
het bedoelde teken
klappen we slechts voor
een mirakel
gaan we ook voorbij
aan wat ons leven
werkelijk draagt
maar in dit wonder
is het haalbaar
te vragen aan
wie niets heeft
ook weinig vraagt
hier is een jongen
met brood en vis
die uit onvoldoende geeft
natuurlijk neemt hij mee
waar hij bang voor is
eigen gevoelens van
ik ben maar klein
zich vastklampend
aan zekerheid
maar in wat hij draagt
is brood en vis van
mededeelzaam zijn
wonderlijk genoeg
(vrij naar Johannes 6)
onvoorstelbaar
zonder de bril van het wonder
staan we voor een debakel
beleven we niet
het bedoelde teken
klappen we slechts voor
een mirakel
gaan we ook voorbij
aan wat ons leven
werkelijk draagt
maar in dit wonder
is het haalbaar
te vragen aan
wie niets heeft
ook weinig vraagt
hier is een jongen
met brood en vis
die uit onvoldoende geeft
natuurlijk neemt hij mee
waar hij bang voor is
eigen gevoelens van
ik ben maar klein
zich vastklampend
aan zekerheid
maar in wat hij draagt
is brood en vis van
mededeelzaam zijn
wonderlijk genoeg
(vrij naar Johannes 6)
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 12, 2015 18:08 |
| wij mogen het meebeleven tot voorbij de vraag of ik mijn deel zal wagen. hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 12, 2015 14:04 |
| graag gelezen hoor | |
| teun hoek: | Dinsdag, mei 12, 2015 10:16 |
| een blijvend wonder dat ons denken bepaalt en overrompelt. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||