Ik had mijn besluit genomen,
Al voor de derde keer,
Maar ik werd onderschept,
Het mislukte alweer.

Zij vonden het te gevaarlijk,
Ik moest worden opgenomen,
kwam op een gesloten afdeling,
Mijn vrijheid werd mij ontnomen.

Het koste me veel moeite,
De verpleging te vertrouwen,
Maar toch, langzaam aan,
Begon ik een band op te bouwen.

Ik was net een beetje gewend,
Had net een band opgebouwd,
Tot ik daar werd weggerukt,
Toen ging alles weer fout.

Het gaat me niet meer lukken,
Een band op te bouwen,
Ik ga niet weer opnieuw,
Vreemden leren vertrouwen.

Ze geven toch niks om je,
Je bent het zoveelste geval,
Laten je zo weer vallen,
Zo gaat het overal.

Nu heb ik heb weer gelogen,
Gezegd dat het beter gaat,
Dat de suicidaliteit is afgenomen,
Maar wat is het resultaat?

Nu sta ik er weer alleen voor,
Maar dat wilde ik toch?
Alleen wil ik zó niet gaan,
Met leugens en bedrog.

Mijn ouders en zusje,
Zouden kapot gaan van verdriet,
Ze zouden zich genomen voelen,
Nee, zo wil ik het niet.

Ik hád het nog een kans gegeven,
Probeerde van alles de laatste tijd,
En even leek het echt te helpen,
Maar het was een tevergeefse strijd.

Ik voel me nergens meer fijn,
Ik wil nergens meer heen,
Ik durf naar niemand meer toe,
Ik doe het toch allemaal alleen.

Waarom zou ik nog doorgaan,
Ik hoor niet in deze maatschappij,
Ik kán niet meer verder,
Er is geen hoop meer voor mij.