Onmacht
Je bent verkleefd met mijn hart.
constant speel je als een film in mijn hoofd.
Mijn schouders hangen,
mijn handen grijpen verkrampt in mijn haar.
Ga weg, ik wil dit niet.
Nooit zal ik goed genoeg zijn voor jou,
ik ben niet leuk genoeg.
Tranen stromen en vallen op mijn schoot.
waarom kan ik je niet loslaten?
3,5 jaar beheers jij mij.
Ik wil dit niet.
De keuze om verder te gaan zonder je..
is al duizenden keren gemaakt.
Toch denk ik elke dag aan je..
mijn gevoel kan je niet loslaten.
Ik leef in een wereld vol afwijzing en verdriet..
mijn ogen zien alleen de donkere kant nog.
Ik wil je loslaten, ik wil vrij zijn.
waarom heb ik zoveel onmacht?
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, maart 27, 2017 15:39 |
| Zoveel onmacht en zo goed geschreven. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 18, 2015 14:03 |
| herkenbaar sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||