stil leven
En stoel , helemaal alleen...
kijkt verdrietig om zich heen...
De mensen die op hem hadden gezeten ,
zijn hem helemaal vergeten !
Daar stond hij dan , alleen in de hoek .
En helemaal niemand was naar hem opzoek .
Achtergelaten....alleen ,zonder zijn maten .
Dat valt nooit meer goed te praten !
kijkt verdrietig om zich heen...
De mensen die op hem hadden gezeten ,
zijn hem helemaal vergeten !
Daar stond hij dan , alleen in de hoek .
En helemaal niemand was naar hem opzoek .
Achtergelaten....alleen ,zonder zijn maten .
Dat valt nooit meer goed te praten !
Reacties op dit gedicht
| dauwe: | Maandag, juni 03, 2002 18:24 |
| oooohh heel mooi :) |
|
| margot: | Zaterdag, mei 25, 2002 17:31 |
| tof gevonden liefs,margot |
|
| Jo Aelmans: | Donderdag, mei 23, 2002 20:00 |
| Zit goed in elkaar, Nikita! Mooi... ;-)) Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sneeuwwitje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||