Afbraak.
Afbraak.
Beelden zie ik
uit vijfenveertig
weer in het Oud IJmuiden terug
puin , afbraak
gapende wonde
’t koude schouwspel over de brug.
De doopsgezinde kerk
prijkt eenzaam
terugkomend beeld van jaren her
hoe vreemd is men
toch omgesprongen
met deze eens roemrijke ster.
Verweerd nu met
omsloten hekken
van ijzer dat de mensen weert
om van dichtbij
tranen te laten
alles lijkt van haar afgekeerd.
Wanneer zal deze
lege vlakte
gevuld zijn met een goede bouw
die stand kan houden
volheid kan bieden
dat O.IJ . eindelijk trouw .
Waar ligt de oorzaak
van dit slopen
krijgt Oud IJmuiden eindelijk smoel
om te herrijzen
uit die puinhoop
komt er een overtuigend doel ?
zoveel breken wij
af in ’t heden
alsof ’t verleden er niet toe doet
willen vooruit
vergeten historie
denken in beelden van overvloed.
th
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Dinsdag, mei 19, 2015 14:01 |
| Een aangrijpend gedicht, intens geschreven. Graag gelezen. | |
| verhavert: | Dinsdag, mei 19, 2015 12:14 |
| ja als je omkijkt naar het verleden vind je toekomst rakend je gedicht Teun liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 19, 2015 11:31 |
| ja net als met de brug net aan het begin van de ceintuurbaan amsterdam niet verwoest wel afgebroken en de kerk hier in arnhem nog steeds een lege plek triest | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 19, 2015 09:29 |
| Ja jammer is dat Teun, ook wat nog niet verwoest was gaat men nu afbreken. Soms krijgt men heimwee naar beelden uit het verleden. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||