Een stukje vleugel
een stukje vleugel
ik ben geen engel
het ook nooit geweest
toch leek het er soms op als
er een stukje vleugel verscheen
klopte op wat schouders
was redder in hun nood
opende vaak gesloten deuren
luisterde naar wat bestaan hen bood
ik koesterde dat image
voelde de hemel al nabij
deze zogenaamde goede werken
maakten mij en anderen heel blij
was het echt
omdat het zo hoorde
of deed ik het gewoon
omdat het sociaal heel goed scoorde
die twijfels zijn
mij altijd bij gebleven
was het pure zelfzucht of had ik
ook oog voor de ander in het leven
wil melker
21/05/2015
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Donderdag, mei 21, 2015 19:03 |
| Vertrouw het fijne, pure gevoel dat met dat oprechte stukje vleugel is verbonden en waaronder geborgenheid, warmte en troost zich mogen uiten en geloof dat het goed is zoals het is. Een heel mooi gedicht! | |
| Aquarel: | Donderdag, mei 21, 2015 13:04 |
| Wat de motivatie ook is, je doet goed. Met goede motivatie kun je ook slecht doen... Ik ben blij met jouw warme woorden hier. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 21, 2015 08:34 |
| Zulke gave krijg je van huis uit mee Wil, als met het zou doen om te scoren hou je dat niet vol, jij hebt het oog voor je naaste gehad of misschien nog wel. Heel mooi jouw stukje vleugel die verlichting brengt verwoordt in dit gedicht. Fijn om te lezen ! Ik wens je een zonnige dag. Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, mei 21, 2015 07:56 |
| je had en hebt dat oog, de warmte, de liefde, plus de genegenheid twijfel niet en nooit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||