Op de rand van de afgrond
Kijkend naar beneden
Met tranen in mijn ogen
Gevuld door het verleden
Op de rand van de afgrond
Getroost door de sprong
Gevangen door de wind
Vallend in de diepte
Gedragen als een kind
Op de rand van de afgrond
Ben ik blijven dromen
Met mijn ogen dicht
Voor als ik mij bedenk
En weg wil van het licht
Allysson: | Vrijdag, september 11, 2015 17:27 |
Pfoeh, herkenbaar.. ik hoop dat je niet gesprongen bent en met die keuze ook steeds een beetje meer vrede kent. ik geloof dat je het waard bent om door te gaan en dat je sterk genoeg bent om hier doorheen te komen (je gedicht straalt kracht uit, vind ik, en dat kan alleen maar betekenen dat jij als persoon krachtig bent). Soms is het krachtig om toe te geven dat je je heel klein voelt en iets of iemand nodig hebt. xXx | |
karinvangelder: | Zaterdag, mei 23, 2015 13:30 |
hopelijk heb je je omgedraaid Stay Strong ! liefs x Karin | |
september: | Vrijdag, mei 22, 2015 16:41 |
Intens, mooi geschreven. Liefs | |
Dreaming Star : | Vrijdag, mei 22, 2015 15:10 |
Ik geloof dat we daar allemaal wel eens gestaan hebben. Hopelijk kom je er uit / ben je er uit gekomen. | |
teun hoek: | Vrijdag, mei 22, 2015 09:05 |
even van die afgrond weg. die weg van het licht lonkt en is zuiver. th |
|
windwhisper: | Vrijdag, mei 22, 2015 08:02 |
heel indrukwekkend, ik vind het aandoenlijk | |
Auteur: Stay~Strong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2015 | ||
Thema's: |