onvoorwaardelijke liefde
het licht van de morgenzon
langs de randen van de gordijnen
zo volmaakt sereen naar binnen
zien glijden
begiftigd me met een verlangen
mezelf over te geven aan de meest
onvoorwaardelijke liefde
die ik ooit heb gevoeld
wijl zij zich
met mijn leven verbindt
langs de randen van de gordijnen
zo volmaakt sereen naar binnen
zien glijden
begiftigd me met een verlangen
mezelf over te geven aan de meest
onvoorwaardelijke liefde
die ik ooit heb gevoeld
wijl zij zich
met mijn leven verbindt
Reacties op dit gedicht
| Cor van Vliet: | Maandag, mei 25, 2015 07:33 |
| dat licht geeft je energie om liefde te geven en te ontvangen | |
| windwhisper: | Maandag, mei 25, 2015 04:11 |
| wat mooi, Martine, een gevoels pracht | |
| witteroos: | Maandag, mei 25, 2015 02:06 |
| Mooi. | |
| Aquarel: | Zondag, mei 24, 2015 23:56 |
| Prachtig. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||