De spiegel in mijn leven
Zeg me waar ik ben als ik in de spiegel mijn eigen tranen zie
Ooit was het en deel van mijn dag om ze te tellen
Zijn er minder redenen om te huilen ?
Of heeft alle verstreken tijd me harder gemaakt
Ik mis gezichten
Hun stemmen
Soms hoor ik zelfs nog hun lach
Maar herinneringen zijn vervaagd
Hoe meer tijd er is om te denken
Hoe groter het gat in mijn geheugen
Toch nog ver van dementie
En in het bezit van enige intelligentie
Maar de tijd heeft sporen gewist
De winden blazen alle stof uit mijn ziel
Vuur brand diep in mijn hart
Maar is kleiner als de vlam van een kaars
Vader tijd glimlacht tot de bron
Samen kijken ze hoe de dood zijn zeis scherpt
De lijsten voor morgen liggen klaar
Pas dan zal ik mijn schapen tellen
Een echo schalt door het leven
Maar het enige wat ik versta….
Is het woord eenzaamheid
En kijk ik ben warempel weer aan het tellen
Niet mijn schapen
Maar de tranen die ik ooit om hen zal wenen
***Wim****
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 25, 2015 21:16 |
| jou woorden raken mij je voelt dat het diep uit je hart komt zeer sterk verwoord | |
| Aquarel: | Maandag, mei 25, 2015 20:36 |
| Dit gedicht komt binnen. Het raakt me. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 25, 2015 15:58 |
| Wanneer eenzaamheid voor de spiegel staat, de zeis gescherpt, wurgt angst je keel voor wat komen gaat, geen prettige gedachte . Wis de spiegel met je tranen schoon Black lord en geniet van de tijd, de mooie dagen zonder ze te tellen. Indringend gedicht waar duidelijk eenzaamheid de boventoon voert. Ik wens je alle goeds en sterkte. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 25, 2015 15:55 |
| een diepe terugblik met veel pijn. h. gr. th | |
| windwhisper: | Maandag, mei 25, 2015 15:20 |
| wow gelezen herlezen en ook ik tel de tranen die nu over mijn wangen druppen knap dit om zo diepzinnig te kunnen schrijven dat het me onderhuids in mijn ziel aanraakt |
|
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||