Kleine meid
Zoveel al bereikt, zo ver gekomen
Maar soms komt ze toch naar buiten
De kleine ik, de kleine meid
Die diep van binnen blijft wonen
Vaak kan ik haar troosten
Vaak kan ik haar kalmeren
Kleine meid kijk eens om je heen
Het gevaar is al geweken
Geen ruimte voor oude hartzeren
En dan valt ze weer in slaap
Maar heel, heel erg soms
Overwint ze me toch
Met haar paniek en angst
En nog steeds alleen
En nog steeds in het donker
Ben ik het bangst
Dus ik laat mijn lampje aan
Als we samen slapen gaan
En kleine meid
Ik druk je zacht tegen me aan
Tot je weer wegdommelt
Welterusten, kleine meid
Geen nachtmerries vannacht
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Gloudemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||