Toch_
heb jij met de engel gevochten
die jou genegen is
brak de koord van levensliefde
heb jij zijn vleugelen gezien
die als spiegels verdwenen uit jouw donkere horizon
duistere wereld
bekende poort van duisternis
waar is hij
is het levenslicht onvatbaar onbeklemd
staat hij te wachten
heb jij zijn hand gegrepen
leeft hij in het licht van jouw levenshoop
onbegrijpend zie jij zijn sporen
lichtsporen van hoop
en uit droomland bleef hij verdwenen
smart van liefde ongekend beleven
in de dageraad zie jij hem niet
en in de nacht is hij er niet
vrees jij voor de liefde
die zijn schild is tegen duisternis
jouw kern van hoop
die zijn band is met jouw levenslicht
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 28, 2015 16:21 |
| een pracht!! | |
| windwhisper: | Donderdag, mei 28, 2015 09:52 |
| nee dat vrees ik niet, wat een emotie roep je op, een pracht gevoelsdicht, tjonge, ik krijg er een brok in mijn keel van | |
Over dit gedicht
| Auteur: Connection | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||