Springtij
Je stem is als zee
zachte eb, intense vloed
het water neemt me mee
de kalme klanken
serene oppervlakte
naar 't huizen, onderhuids
wild ontstuimig donker
diepe sprookjes van
springtij en kabbelen
waar vervaarlijke golven
tegen het lichaam slaan
als ze ontwijken
vluchtig als 't hart babbelen
je stem als zee verstaan
stilstaan, wanneer ik meevloei
als je breekt, overstroomt
wil ik er zijn, een anker
ijkpunt, je reddingsboei
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, mei 29, 2015 19:48 |
| Vriendelijk bedankt voor jullie fijne reacties Liefs |
|
| karinvangelder: | Donderdag, mei 28, 2015 23:05 |
| je schrijven is altijd zo apart September de lezer beleeft het mee liefs van mij x Karin |
|
| Artifex: | Donderdag, mei 28, 2015 21:24 |
| Fijn gedicht! | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 28, 2015 18:19 |
| Heel mooi | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 28, 2015 17:24 |
| Hier ben ik stil van September, woorden als de zee zelf hoge golven trotserend grijpend naar de reddingsboei. Heel intens gedicht ! Mooie avond met lieve groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 28, 2015 16:35 |
| wat mooi!!! | |
| windwhisper: | Donderdag, mei 28, 2015 16:28 |
| dit is echt heel gevoelig mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||