bocht
mijn leven is voorbij
dacht zij bitter
toen hij
het echtelijk bed
voor bekeken hield
om een groenere wei
te begrazen
reeds was zij vergeten
hoe onleefbaar
het samenleven
met hem
in werkelijkheid
was
dacht zij bitter
toen hij
het echtelijk bed
voor bekeken hield
om een groenere wei
te begrazen
reeds was zij vergeten
hoe onleefbaar
het samenleven
met hem
in werkelijkheid
was
Reacties op dit gedicht
| marcel bulckaert: | Woensdag, juni 03, 2015 10:02 |
| Puur realisme, Teun, komt vaak voor. Dank je Anneke. Groet terug. |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 03, 2015 09:30 |
| Het gras lijkt elders altijd groener dan in je eigen tuin. Aardig verwoordt Marcel. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, juni 03, 2015 08:59 |
| jammer zo'n ontwikkeling. h gr th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||