blues uit de vergeetput
tussen kerst en nieuwjaar
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem iets overkomen
weet hij
dat hij kan sterven
en zelfs rotten
eer iemand het nodig acht
de deurwaarder te sturen
om een achterstallige rekening te innen
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem iets overkomen
weet hij
dat hij kan sterven
en zelfs rotten
eer iemand het nodig acht
de deurwaarder te sturen
om een achterstallige rekening te innen
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juni 04, 2015 22:19 |
| ja dat is eenzaamheid goed verwoord hoor |
|
| wijnand.: | Donderdag, juni 04, 2015 19:46 |
| klasse | |
| marcel bulckaert: | Donderdag, juni 04, 2015 10:26 |
| Windwhisper, sorry voor de negatieve emotie, maar ik ben nu eenmaal geïnteresseerd in de zelfkant der dingen. Bedankt voor de lectuur en de vriendelijke reactie! | |
| windwhisper: | Donderdag, juni 04, 2015 10:22 |
| nu staan er tranen in mijn ogen, de eenzaamheid uit het leven gegrepen | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||