~Het monster vastgehouden~
Wil soms alleen maar dat je me ziet
– alle duisternis in mij – en het toch niet afschrikt
Dat je me blijft vasthouden
ook al duw ik je weg omdat paniek
toeslaat, mijn hart blokkeert
angst niet toestaat
dat je me vasthoudt
– wil niet dat het monster zich ook aan jou
verbindt en verslindt
alles wat zo mooi is aan jou
ik wilde leren accepteren, aannemen
voelen en doorleven
de liefde die je me wilt geven
Maar hoe graag ik ook wil dat iemand me kent
en van me houdt niet om wat ik doe
– of laat
Om wie en wat ik ben
verlang naar iemand die me vast durft te houden
ook als het monster toeslaat
Maar wie is sterk genoeg om me te omarmen
ondanks de aanvallen van het monster
– het monster dat zich zo met mij verweven heeft
Dat je me nooit echt kunt zien of kennen
Zonder het monster recht in de ogen te zien
Wie is sterk genoeg het monster in al zijn hevigheid te ervaren
Zonder zelf in een monster te veranderen?