Donetsk, Syrië, Irak …
hartslagen beitelen randen
in ’t groene staal van landschappen
scherpen zich schaduwen, splinteren heuvels
tot streep bevriest het woud
lek-geschoten de donkere hemel
uit inslaggaten bliksemt licht
-sporen in een rode massa
branden leven uit de aarde
eeuwig-ijkende seconden
schuiven tergend door de schemering
stokken, breken uit, keren en vegen
lijkenwegen door niemands-land
sunset 05-06-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juni 07, 2015 08:46 |
Nayeli, houd het maar op oorlog (zoals de titel verduidelijkt). Dank je voor je lezen en reageren en een liefst vredige zondag. Warme genegen groet, |
|
| Nayeli: | Vrijdag, juni 05, 2015 14:17 |
| mij voelt dit mooi gedicht aan als een mengsel van onweer en oorlog, maar ik kan verkeerd zijn uiteraard | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||