Toch
Niets in de wereld
is absoluut
ook ik niet
als je deze armoede
eenmaal hebt ontdekt
begint de toegang tot God
die blijft
als alles weg valt
soms in een vertrouwde
nabijheid soms als een
pijnlijke afwezigheid
soms de stem die
mijn geweten wekt
soms een geheim tegenover
die mijn woorden
doen verkruimelen
mijn gedachten en
daden doorkruist
maar uiteindelijk toch
de hand die mijn leven
draagt
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Maandag, november 02, 2020 12:07 |
| Heel mooi geschreven. Groetje, | |
| Hans Winter: | Woensdag, juni 10, 2015 19:47 |
| wij krijgen ons klein gekregen het goed gevoel van vermoeden van het ondervonden worden verbonden, ons bereikt soms toch doorheen ons afwezig lijden 't aangezicht zo licht hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||