Laat me maar
Laat mijn tranen
het kristal
zijn van morgen
laat mijn ziel
de weg vinden
die ik moet gaan
laat mij niet blind
en doof zijn
voor het mooie
laat mijn hart
vrij zijn
van zorgen
laat me maar
want wie kent
mij zoals
ik mezelf ken
het kristal
zijn van morgen
laat mijn ziel
de weg vinden
die ik moet gaan
laat mij niet blind
en doof zijn
voor het mooie
laat mijn hart
vrij zijn
van zorgen
laat me maar
want wie kent
mij zoals
ik mezelf ken
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 08, 2015 14:41 |
| God misschien? | |
| Hillie: | Maandag, juni 08, 2015 14:17 |
| Jij bent je eigen veilige thuis haven, blijf dus bij jezelf. Goede reis gewenst om jezelf nog beter te leren kennen. Groetjes | |
| teun hoek: | Maandag, juni 08, 2015 12:57 |
| een goede terugval op je zelf. Gewoon doorgaan. h gr. th |
|
| wijnand.: | Maandag, juni 08, 2015 12:06 |
| je kent jezelf maar je gedicht laat wat van jezelf zien Fraai |
|
| Stroejaro: | Maandag, juni 08, 2015 10:07 |
| Bijzonder, mooi geschreven! | |
| karinvangelder: | Maandag, juni 08, 2015 10:02 |
| mooi Paula maar.. vergis je niet soms kent men zichzelf niet eens goed . 'n wijze les wat je hier schrijft . fijne dag x Karin | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||