Het jagen van de wind
bovenstromen, brengt narigheid
vibrerend stort onrust uit
in alerte geest, beweging
innerlijk niet resonerend
maar ongewild ontvangen
kan ik doof noch onwetend
houden voor wervelingen
oorverdovend spreken ze
tot het gedaan is
en diepere monoloog
van bomen vriendelijker
verstild wuiven waar
ze zacht zingen
over verten, verruimende
echo van een schone hof
nu oorsprong niet vergeten is
verzadigen rusten de ogen
teder het raken van rietpluimen
alsof tijd niet bestond
en liefde niet van lang geleden
roept de stille stem van binnen
waar ik ook verkeer
leidt ze naar de kust
een dwalen, zachtheid
uit te ademen
zielenvrouw, die dieprust
Markemans: | Zaterdag, juni 20, 2015 17:39 |
Haha ja hoor een topperje weer.. Mooi.. sereen.. en zeer rustgevend | |
september: | Maandag, juni 15, 2015 15:44 |
hartelijk bedankt Stroejaro en banban :)) Liefs | |
esteban.: | Zondag, juni 14, 2015 15:49 |
een heel mooi Mayaaans gedicht, stemt tot nadenken... liefs banban |
|
Stroejaro: | Woensdag, juni 10, 2015 23:05 |
Bijzonder mooi! | |
september: | Woensdag, juni 10, 2015 23:03 |
Dank jullie hartelijk voor de reacties en fijn dat je er weer bent Matt :) Liefs |
|
Matt**: | Woensdag, juni 10, 2015 22:49 |
Heel mooi geschreven weer september! (Yes, I'm back:3) |
|
wijnand.: | Woensdag, juni 10, 2015 22:08 |
een plaatje |
|
Aquarel: | Woensdag, juni 10, 2015 21:48 |
Heerlijk gedicht. Liefs, Aquarel |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, juni 10, 2015 13:18 |
Alleel een echte 'zielenvrouw' kan zoiets moois schrijven, ontroerd en in verwondering gelezen. Zonnige groet en fijne middag. Anneke |
|