Afscheid.
Afscheid.
Decennia heeft ‘t
Je omsloten
Als een cocon van veiligheid
Mocht je verdriet
Liefde ervaren
Lag je geborgen in de tijd.
Was er de rust
Om te verwerken
De indrukken van buiten af
De boeken die
’t leven verrijken
De stilte die herstelling gaf.
Mocht je tesaam
Het leven delen
Langs diepten vaak de hoogte in
Vormden jullie hier
De warme klanken
Van een gedragen vol gezin.
Je laat het los
Toch blijven hangen
Herinneringen die zo dierbaar zijn
Je draagt ze mee
Naar nieuwe einder
Het mooie , pure, altijd fijn.
Het eigene zal
Met je reizen
Naar waar het nieuwe je nu wacht
In tijdelijkheid tot
Straks ’t gebouwde
Je welkom heet in volle pracht.
Th
Voor schoonzus en zwager
Bij tijdelijke verhuizing. Juni 2015.
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zondag, juni 14, 2015 21:15 |
| inderdaad ingrijpend Teun ! mooi geschreven . lieve groet Karin |
|
| Stroejaro: | Zondag, juni 14, 2015 20:14 |
| Mooi geschreven en weer graag gelezen. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juni 14, 2015 18:24 |
| graag gelezen | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 14, 2015 17:21 |
| Een verhuizing heeft grote invloed op het vertrouwde wat men moet achterlaten, het nieuwe geeft dan toch ook weer iets spannends. Mooi verwoordt Teun. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||