Mijn Moeder lag weer naast me
was een lange tijd gelee
en toen ik bijna wakker was
riep ik,mama neem me mee
maar toen ik helemaal wakker was
wist ik ze was er niet meer
de tranen stroomden toen ineens
God ,dat deed weer zeer!
ILse Bruintjes: | Dinsdag, juni 23, 2015 14:07 |
Het gemis blijft je zult haar altijd in je hart bewaren . ze is bij je . mooi neergezet.... | |
verhavert: | Zaterdag, juni 20, 2015 18:07 |
een gemis dat immer zal zijn knufke |
|
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, juni 20, 2015 17:42 |
Het gemis aan een moeder die helaas niet meer naast je kan staan doet ongetwijfeld pijn. mooi verwoord. |
|
Markemans: | Zaterdag, juni 20, 2015 13:51 |
prachtig.. |
|
Aquarel: | Zaterdag, juni 20, 2015 13:48 |
Ontroerend gedicht. Liefs, Aquarel |
|
Pascal Janssen: | Zaterdag, juni 20, 2015 11:06 |
Inderdaad, dit is erg aangrijpend. Hoe mooie momenten dan weer omslaan in de werkelijkheid van het gemis... | |
Stroejaro: | Zaterdag, juni 20, 2015 08:56 |
Aangrijpende woorden, intens zijn die herinneringen die in beelden terugkomen. Een mooi gedicht, graag gelezen. | |
Auteur: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gecontroleerd door: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2015 | ||
Thema's: |