Kom maar op
Kom maar op
Mij krijg je niet klein,
ik laat me niet kisten.
Zelfs op onbekend terrein,
kan ik mijn kracht verkwisten.
Wat denk je wel niet,
dat ik me laat pakken?
Na een kortstondig verdriet,
ga IK nu de spaanders hakken.
Dus kom dan maar op,
ik lust je zelfs rauw!
Mijn zelfkennis is echt top,
dus ik drijf je in het nauw.
Heb ik je overtuigd hiermee,
en misschien zelfs bang gemaakt,
Dan ben ik op en top tevree,
want ik heb die harde noot gekraakt.
Natuurlijk is dit een fictief verhaal,
ik ben verre van agressief,
Maar deze bewoordingen in klare taal,
zij me daarom niet minder lief!
Pasje 23-6-2015
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, juni 24, 2015 01:55 |
| Zo'n boodschap komt over voor wie het betreft. moedig. |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, juni 23, 2015 22:35 |
| vastberaden ten strijde Pascal ! heftig hoor . liefs x Karin |
|
| Aquarel: | Dinsdag, juni 23, 2015 22:16 |
| Zo zeg, dat is zeker klare taal. Goed geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Markemans: | Dinsdag, juni 23, 2015 21:08 |
| Haha leuk en ook goed gedaan zeg.. graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||