Ver Van Huis En Overzee
Hoe wanhopig moet een mens wel niet zijn
Om voor een ongewis Europees bestaan,
Voor duizenden dollars je geschiedenis
Te vergeten en voor een vage toekomst
Het schip op te gaan?
Hoe hard moet het hen niet vallen
Die deze weg gaan met duizendtallen;
Ver van huis en over zee, een roep om
Hulp neer te leggen voor een
Onvermijdelijk nee?
Hoe moeilijk valt het te verteren
dat na jaren van procederen; en een
Leven van bad, brood en bed, een
Bootvluchteling elk recht op verblijf
Wordt ontzegd?
Het lijkt makkelijk te beweren,
Dat na jaren van ontberen,
Het schip nu toch echt gezonken is voor de kust.
Dat voor Europa er geen reden is tot geven
Van een voor een vluchteling acceptabel leven;
Te laat laat voor diegenen voor wie de hoop
Op de zeebodem rust.
Om voor een ongewis Europees bestaan,
Voor duizenden dollars je geschiedenis
Te vergeten en voor een vage toekomst
Het schip op te gaan?
Hoe hard moet het hen niet vallen
Die deze weg gaan met duizendtallen;
Ver van huis en over zee, een roep om
Hulp neer te leggen voor een
Onvermijdelijk nee?
Hoe moeilijk valt het te verteren
dat na jaren van procederen; en een
Leven van bad, brood en bed, een
Bootvluchteling elk recht op verblijf
Wordt ontzegd?
Het lijkt makkelijk te beweren,
Dat na jaren van ontberen,
Het schip nu toch echt gezonken is voor de kust.
Dat voor Europa er geen reden is tot geven
Van een voor een vluchteling acceptabel leven;
Te laat laat voor diegenen voor wie de hoop
Op de zeebodem rust.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Donderdag, juni 25, 2015 16:59 |
| Erg triest verhaal maar mooi onder woorden gebracht. Greetzzz Pasje |
|
| Aquarel: | Donderdag, juni 25, 2015 11:30 |
| Triest hoe mensen hier toe komen. Veel leed, op een moeizame, onzekere weg. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||