Tuinleven
Tuinleven
Mijn stap plots gestopt
Mijn ogen sluiten verbaasd
Bij het openen komt de schok
Mijn geest raast
Duizenden bewegende lintjes
Op gekartelde bladeren,
Verwoest door nijvere tandjes
Ik voel het woest geweld
De beestjes moeten weg met spoed
Vernietigt, platgetrapt, gevloerd
Ik wil er dadelijk aan beginnen
Maar dan verzamel ik mijn zinnen
Dit is natuur, de kringloop van het leven
Prachtig toch, die kroost van vele ouders
Wie kan dit gezinsgeluk verstoren
Later al die vlinderpracht dan missen
Dit wordt een ^pracht voor mijn tuin
ela
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 27, 2015 13:33 |
| ...en toch zie ik dan weer een natuurvriend in je Ela, mooi is dat. Fijn weekend. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 27, 2015 13:28 |
| mooi mooi | |
| Aquarel: | Zaterdag, juni 27, 2015 12:12 |
| Ja inderdaad, wat zal je genieten van de vlinders. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||