Wat we waren
Wat we waren
We waren jong,
praatten tot sterren fonkelden
en wandelden paden vlak
We waren onwetend,
in een vuurzee van vragen
gedragen door vertrouwen
We waren liefde,
ongecompliceerd gevend
tot onschuld vervaagd
We waren het geheel
in een stukgeslagen wereld
tot ook onze ramen braken
We waren realiteit
dat nu in genegenheid
een herinnering werd
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Maandag, juni 29, 2015 22:36 |
| Wow, dit was echt genieten... mooi! Greetzzz en liefs Pasje |
|
| september: | Maandag, juni 29, 2015 21:48 |
| Dit raakt me, het is prachtig geschreven Kimmy. Liefs | |
| Aquarel: | Maandag, juni 29, 2015 20:42 |
| Heel mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 29, 2015 19:30 |
| een heel erg mooi gedicht genoten hoor |
|
| Stroejaro: | Maandag, juni 29, 2015 19:19 |
| Werkelijk prachtig, een zeer bijzonder schrijven. Graag gelezen. | |
| Markemans: | Maandag, juni 29, 2015 18:29 |
| Heel mooi om stil van te worden Kimmy.. Gaat heel diep deze.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2015 | ||
| Thema's: | ||