hoop.
Voorzichtig gaat zijn adem, naar zijn hartslag toe.
Zijn ene voet voor de ander, hij wilt naar huis, maar hoe?
Voorzichtig gaat zijn adem, met zijn gedachten op de loop.
Schuifelt langzaam verder, hij stopt niet, want er is nog hoop.
Zijn ene voet voor de ander, hij wilt naar huis, maar hoe?
Voorzichtig gaat zijn adem, met zijn gedachten op de loop.
Schuifelt langzaam verder, hij stopt niet, want er is nog hoop.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 02, 2015 19:23 |
| Mooi geschreven Vagebond. Liefs |
|
| Sybilla: | Donderdag, juli 02, 2015 15:24 |
| Stapje voor stapje, door het doolhof van hersenspinsels vind jij jouw thuis. | |
| Markemans: | Donderdag, juli 02, 2015 11:31 |
| goed gedicht hoor, heel mooi | |
| vagebond: | Donderdag, juli 02, 2015 11:13 |
| Het moet zijn. hij wil naar huis wil zonder t Taalfoutje. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 02, 2015 10:46 |
| zo mooi | |
| Aquarel: | Donderdag, juli 02, 2015 09:42 |
| Stilmakend mooi. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||