Verlatingsangst
verlatingsangst
ik was omringd
door lange schaduwen
van de ondergaande zon
zag ze langzaam
nader komen uit
een nog onbekende bron
zij contrasteerden
met het dieper wordend rood
zwart geeft geen geheimen bloot
ik voelde hoe
duister won van het
laatste streepje aan de horizon
de obstakels zijn gebleven
heb verlatingsangst dit late uur
geen plaats meer kunnen geven
wil melker
03/07/2015
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, juli 04, 2015 11:31 |
| mooi wil | |
| september: | Zaterdag, juli 04, 2015 00:42 |
| Dit is zo goed geschreven. Ik meende bij het lezen iets van beklemming te voelen in wat de woorden over zouden kunnen brengen. Verlatingsangst is diepgaand en moeilijk. Veel liefs | |
| Stroejaro: | Vrijdag, juli 03, 2015 11:47 |
| Bijzonder verwoord, mooi, graag gelezen hoor. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 03, 2015 07:07 |
| Tussen de regels door lees ik angst voor het onbekende , Het is weer dag Wil, een mooie dag met veel zon die de angst hopelijk overschaduwt. Zonnige groeten. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||