Zoveel tranen uit haar ogen
die lopen over haar wangen
niemand die het kan drogen
al zit ze er al weken naar te verlangen
Zoveel verdriet in haar leven
dat heeft ze nog nooit meegemaakt
wie heeft haar dat toch gegeven
dat ze door dit bestaan is geraakt
Tranen lopen naar beneden
ze wil iemand iets vertellen
wat er gebeurd is nu en in het verleden
zo graag wil ze iemand bellen
Verdriet in haar hoofd
pijn in haar hart
ze wilde dat ze was verdoofd
ze voelt zich zo apart
ze wilde dat ze een vriendin hebben kon
iemand waar ze alles mee kon delen
ze weet niet hoe dit leven voor haar begon
het lijkt alsof iemand haar geluk is komen stelen
Ze heeft enkel verdriet
kan niets anders meer dan huilen
gaan werken en buitenkomen kan ze niet
ze moet binnen in een hoekje schuilen
© Gedichtenlady
4 juli 2015
ILse Bruintjes: | Zaterdag, juli 04, 2015 11:28 |
je open stellen hoe moeilijk het ook is. De pijn en het verdriet maken voor een glimlach groetjes |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 04, 2015 11:01 |
ja met aquarel eens | |
Aquarel: | Zaterdag, juli 04, 2015 10:42 |
Droevig bestaan, zo eenzaam en verdrietig. Hopelijk zal voor haar verandering komen, maar dat gebeurt alleen als zij zich daarvoor open stelt. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2015 | ||
Thema's: |