wiegen
mama,
mag ik heel even
in je armen liggen,
en de wereld vergeten
even weg
even dicht bij jou
mama,
het enige wat ik nu wil
is dat je me in je armen neemt
en me wiegt
net zoals ik klein was
even de wereld vergeten
even dicht bij jou
mama,
ik zou een moord doen
om nu in je armen te kunnen liggen
zodat je me me wiegen kan
zodat ik me even niet meer alleen voelt
en terwijl je me zachtjes toefluistert
"alles komt goed,echt"
en dat ik je geloof
want ik jouw armen
kan ik de wereld aan!
je cookie
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Zaterdag, juli 04, 2015 20:37 |
| Mooi en lief betoog. Wel een paar spelfoutjes... Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: brokendoll | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||