Het paradijselijke van ooit
het paradijselijke van ooit
nog weet ik de erupties
het gloeiend stromende venijn
de vulkaan in mij dacht even
machtiger dan de wereld te zijn
onverwacht tot uitbarsting gekomen
in het groene landschap van mijn dromen
waar zon en vruchtbaarheid weer
het paradijselijke van ooit hadden bereikt
ik voelde mij de schepper van elementen
zonder te denken aan de mensen om me heen
zag de confrontatie van generaties leven
met rode lava in lagen hete as en steen
nooit laat ik meer de spanning groeien
tot een furieus fataal moment
ongebroken ben ik bijna uitgedoofd
maar leef nog vurig in iedere kloof
wil melker
07/07/2015
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, juli 07, 2015 19:59 |
| Mooi, Wil, hoe je jezelf weet te bedwingen met je woorden. Erg herkenbaar voor mij. Je laat je niet temmen maar tempert jezelf... Greetzzz en liefs Pasje |
|
| september: | Dinsdag, juli 07, 2015 13:39 |
| Zo mooi beeld schep je hier van hoe het ooit was met de vulkanen en het vuur en het beeld van het vuur in een mens. Ik vind het heel mooi. Het vuur blijft branden, maar minder eruptie. Liefs | |
| windwhisper: | Dinsdag, juli 07, 2015 09:07 |
| het vuurtje, het vlammetje wakkert nog een ietwat smeulend in jou en ik heb alle vertrouwen hoor | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 07, 2015 08:35 |
| Het vurige in jou is nog lang niet uitgedoofd Wil want elke dag lees ik de erupties woorden geladen met leven en liefde. Rakend gedicht en vurig verwoordt. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juli 07, 2015 07:53 |
| joh maai om weer te lezen goede morgen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||