waarom samen alleen?
een stralende dag
waarop alles mag
zittend benen gekruist
fontein die naast me ruist
midden op een rond plein
samen alleen zijn
met een droevig gezicht
en mijn ogen dicht
adem ik rustig in
voor ik met denken begin
mensen langs me heen
samen alleen
voel geen druppels regen
mijn gedachten bewegen
razen door mijn hoofd
ben al half verdoofd
en koud als steen
helemaal alleen
geluid vervaagt
mijn hoofd vraagt
aan de hogere macht
wie heeft dit bedacht?
waarom is iedereen
samen alleen?
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Vrijdag, mei 24, 2002 19:39 |
| Dit begrijp ik dus wel:-) We zijn samen op deze site site. Maar hebben allemaal een aparte pagina. Geen gein, de mooiste tot nu toe van je! Lijkt veel op mijn 'wandel met me'. Maar dan op jouw manier, dus orgineel! xxx jan xxx |
|
| arie: | Vrijdag, mei 24, 2002 04:41 |
| Waarom eenzaamheid zoeken, als praten de brug is naar vrede in jezelf | |
Over dit gedicht
| Auteur: Spinnekop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||